ผู้เขียนเคยมีสหายสตรีผู้หนึ่ง เธอมีเจ้ ผู้คลั่งประธานเหมาชนิดคำก็ประธานเหมา สองคำก็ประธานเหมา เช่น เธอเคยบอกผู้เขียนอย่างซีเรียส ว่า

“นี่แนะ ท่านประธานเหมาสั่งให้ดื่มน้ำหนึ่งแก้ว ตอนเช้า”

ครั้นอินเตอร์เนตแพร่หลายมากขึ้น ประมาณปี 2543 ผู้เขียนก็พบว่าใช่แต่ประธานเหมาเท่านั้น ประธานอื่น ๆ รวมทั้งคนที่ไม่ได้เป็นประธานอะไรอีกหลายคน ต่างก็พูดตรงกันว่า ให้ดื่มน้ำหนึ่งแก้วตอนเช้า

หนังสือ วาทะประธานเหมา

ฉบับแปลเป็นอังกฤษอย่างเป็นทางการ ต้นฉบับพิมพ์เผยแพร่โดย กองทัพปลดแอกประชาชนจีน

Quotations from Chairman Mao Tse-tung: Bilingual Edition, English and Chinese æ¯›ä¸»å¸è¯å½•: The Little Red Book by [æ¯›æ³½ä¸œ, Mao Tse-tung]

คุณเจ้ แกมีความคิดความอ่านแหลมคมฉับไว เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เธอเคยบอกผู้เขียนว่า ความสำเร็จของคนก็คือ นี่งัย $ เครื่องหมายยูเอสดอลลาร์ - ซัคเซส - Success ก็คือ ยูเอส ดอลลาร์ $ แบบว่า เยอะ ๆ

ผู้เขียนฟังความคิดความอ่านของเธออย่างสนใจ แต่ก็ไม่วายปนระคนสงสัย เช่น สงสัยว่าประธานเหมากับยูเอสดอลลาร์ จะมาปนคละกันอยู่ได้งัยเนี่ยะ ฟังดูคล้ายกับการเมืองสไตล์คอมมิวนิสต์ แต่เศรษฐกิจเป็นระบอบนายทุน - อะไรเทือกนั้น แต่ถ้าการเมืองเป็นแบบโดแนลทรัมพ์ แต่เศรษฐกิจเป็นระบอบเหมาเซตุง จะผสมพันธ์กันได้งัยเนี่ยะ

หรือยกตัวอย่างในบริบทจีน สมมติว่า พรรคก๊กมินตั๋งของเจียงไคเช็คอยู่ที่ปักกิ่ง ส่วนคอมมิวนิสต์ของเมาเซตุงอยู่ที่ ไทเป ไต้หวัน อย่างนี้เจ้จะยัง “คลั่ง”ประธานเหมาอยู่หรือเปล่า?

อันที่จริง เจ้แกรู้จักและมักจี่คนใหญ่คนโตทั่วไป เช่น อดีตนายกรมต.ชวน หลีกภัย แกก็รู้จักมักจี่ อดีตนายกรมต.บัญญัติ บรรทัดฐาน แกก็รู้จักมักจี่ คนหลังนี้นัยว่าจะเป็นนักศึกษาธรรมศาสตร์รุ่นเดียวกันกับเธอด้วยซ้ำ

สมัยที่คุณบรรญัติ เป็นนายกรมต. เจ้แกก็เริ่มได้รับการแต่งตั้ง เข้าไปดำรงตำแหน่งใหญ่โต นั่งในบอร์ดรัฐวิสาหกิจ โดยที่เธอมีตำแหน่งทางวิชาการ เป็นถึง “รองศาสตราจารย์” ใน คณะพาณิชย์ศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เรื่องบัญน้ำบัญชีผู้เขียนเคยเรียนกับอาจารย์ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี (L’Institut d’Administration des Entreprises) มหาวิทยาลัยบอร์โดส์ ฝรั่งเศส ส่วนอาจารย๋ท่านสอนอะไรไว้บ้างนั้นก็ลืมหมดแล้ว – ขออภัย แต่จำได้อยู่อย่าง คือท่านสอนไว้ว่า

“ในบรรดาความทรงจำสองสามอย่างที่มนุษย์ยากที่จะลืม หนึ่งในนั้นได้แก่ ความทรงจำทางการเงิน”

หรือภาษาฝรั่งเศสว่า ลา เม็มมัวร์ ฟิน็องซิแยร์ – la mémoire financière หรือถ้าจะถือวิสาสะแปลเป็นภาษาอังกฤษ ก็น่าจะแปลได้ว่า financial memory

ประธานเหมาสอนว่า เราต้องแสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง ซึ่งที่จริงก็คือประเด็นของข้อเขียนชิ้นนี้นั่นเอง เพราะในบรรดาจุดต่างมากมาย ผู้เขียนมีจุดร่วมกับเจ้แกอยู่เรื่องหนึ่ง คือ ผู้เขียนมีเงินก้อนหนึ่งอยู่กับเจ้ ในความทรงจำทางการเงินอันไม่ลืมเลือนของผู้เขียน เงินก้อนนั้นมีจำนวนหนึ่งล้านบาท แต่เจ้แกคืนให้มาแล้วห้าแสนบาท ยังคงเหลืออยู่กับเจ้อีกห้าแสนบาท

วันก่อน ผู้เขียนฝากญาติโทรศัพท์ไปทวงถามถึงเงินจำนวนห้าแสนบาทจำนวนดังกล่าว เจ้แกตะเพิดญาติผู้เขียนมาทางโทรศัพท์ว่า

“ทีหลัง อย่าโทรมาอีก นะ”

ท่านผู้อ่านไม่จำเป็นจะต้องเดา ก็รู้ชัดว่านั่นคือเหตุผล ที่จะต้องนำเรื่องนี้มาแถลงในบลอค ทั้งนี้ก็เพราะว่า เจ้แกห้ามใช้โทรศัพท์นั่นเอง – แต่แกไม่ได้ห้ามเขียนในบลอค

ในความทรงจำที่มิใช่ความทรงจำทางการเงิน หรือที่ไม่ใช่ เม็มมัวร์ ฟิน็องซิแยร์ ซึ่งมีสิทธิที่จะเลอะเลือนได้ แต่จำได้ว่า เจ้แกเป็นอาจารย์ภาควิชาการบัญชี คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี เจ้แกไม่ได้เป็นอาจารย์ภาควิชาภาษาศาสตร์(Linguistics) คณะศิลปะศาสตร์ ซะหน่อย

วิชาภาษาศาสตร์มี มโนทัศน์ หรือ concept เกี่ยวกับการหยิบยืมที่อาจไม่เหมือนใคร และแน่ ๆ ว่าไม่เหมือนมโนทัศน์เรื่องเดียวกันในวิชาการบัญชี กล่าวคือ การยืมคำจากภาษาหนึ่งมาใช้ในอีกภาษาหนึ่ง กลายเป็นคำชนิดที่เขาเรียกว่า “คำยืม” นั้น เขายืมกันแล้ว ไม่คืน

ยกตัวอย่างเช่น ภาษาไทยยืมคำอังกฤษว่า นิว กับยืมคำจีนว่า เปงเชียง นำมาใช้เป็นคำยืมอยู่ในภาษาไทย – และไม่ยอมคืน ว่า – นิว เปงเชียง

หรือภาษาจีนยืมคำไทยโบราณว่า สามแผ่น – หมายถึงไม้สามแผ่น ไปใช้ในภาษาจีนว่า ซำปัน หมายถึงเรือ สำปั้น ที่ในภายหลังไทยยืมกลับเข้ามาใช้ในภาษาไทย – และนี่ก็ไม่คืน

à¹€à¸£à¸·à¸à¸ªà¸³à¸›à¸±à¹‰à¸™à¸žà¸£à¸°à¸šà¸´à¸“à¸‘à¸šà¸²à¸•à¸£(à¹€à¸£à¸·à¸à¸ˆà¸³à¸¥à¸à¸‡)

แต่ว่า ยืมแล้วไม่คืน นั่นเป็นหลักในวิชาภาษาศาสตร์ ตามปกติแล้วหลักบัญชีอันเป็นสากล

เดบิท_เงินสด แล้ว เครดิต_เจ้าหนี้ ครับ

แม้ผู้เขียนจะไม่ใช่คน “คลั่งประธานเหมา” แต่ตัวเองก็มีเชื้อจีน สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า I’m a quarter Chinese. คือมีเชื้อจีนอยู่หนึ่งในสี่ อย่างไรก็ตามผู้เขียนก็ไม่ได้เห็นด้วยกับคนในเมืองจีนจำนวนมากในปัจจุบัน ที่คิดว่าประธานเหมาได้สร้างความเสียหายแก่แผ่นดินจีน สมควรถูกลงโทษ ผู้เขียนยังคงเห็นว่า ประธานเหมาสั่งสอนไว้น่าเคารพหลายอย่าง ยกตัวอย่างเช่น วาทะประธานเหมา แปลภาษาอังกฤษอย่างเป็นทางการ – ข้อที่ผู้เขียนทำตัวเอนและแปลไทยไว้ในวงเล็บ

วาทะประธานเหมา บางข้อ:

The Three Main Rules of Discipline are as follows:

(1) Obey orders in all your actions.

(2) Do not take a single needle piece of thread from the masses. (อย่ามั่วเอาเข็มแม้สักเล่ม หรือด้ายสักเส้นจากมวลชน – รวมทั้งจาก ปรีชา ด้วย)

(3) Turn in everything captured.

The Eight Points for Attention are as follows:

(1) Speak politely. (เจรจาสุภาพ - รวมทั้งอย่าตะเพิดญาติเจ้าหนี้ เวลาญาติเจ้าหนี้โทรมา)

(2) Pay fairly for what you buy.

(3) Return everything you borrow. (คืนทุกสิ่งที่ยืมมา - รวมทั้งเงินคงค้างอีก 500,000 บาทของ ปรีชา ด้วย)

(4) …… (5) ….. (6) ….. (7) ….. (8) …..

เพราะฉะนั้น หลังจากที่ได้ติดต่อท่านประธานเหมา ผ่าน การนั่งทางใน โดยอาจารย์ไสย(ศาสตร์)ประจำตำบลนาพญา อำเภอหลังสวน แล้ว อาจารย์ไสยฯบอกว่า ท่านประธานเหมาสั่งมาว่า ให้ น.ส.ประนอม โฆวินิวพัฒน์ ตำแหน่งรองศาสตราจารย์ คณะบัญชี ธรรมศาสตร์ ต้องคืนเงินต้นจำนวนห้าแสนบาท แก่นายปรีชา ทิวะหุต โดยที่นายปรีชา ทิวะหุต สมัครใจยกดอกเบี้ยกึ่งหนึ่งให้แก่ น.ส.ประนอม แบบให้เปล่า ส่วนดอกเบี้ยอีกกึ่งหนึ่งขอทำบุญกับ กองทุนวันเกิด มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ – อย่าลืมออกใบเสร็จรับเงินให้ปรีชา ด้วยนะครับ รองศาสตราจารย์ประนอม

อนึ่ง ประเด็นต่อไปนี้สำคัญ ในการติดต่อท่านประธานเหมาด้วยการนั่งทางในนั้น ท่านอนุญาตให้เพิ่มเติมเปลี่ยนแปลง The Eight Points for Attention ของท่านเป็น Nine Points

โดยข้อใหม่ ข้อที่ (9) ความว่า

(9) Cheaters must be punished.

ปรีชา ทิวะหุต

บ้านนาพญา

อำเภอหลังสวน

จังหวัดชุมพร

ลิงก์ข้างล่างทั้งหมด 10 ลิงก์ โยงไปหา รองศาสตราจารย์ ประนอมฯ

กองทุนทำบุญวันเกิด – มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

หรือที่

http://www.relations.tu.ac.th/vdo/detail.aspx?id=27&cid=3

ประธานคณะกรรมการบริหารกองทุนทำบุญวันเกิดกับธรรมศาสตร์