เป็นยังงัย มายังงัย? หมู่บ้านอะไร?
หมู่บ้านนี้ ชื่อภาษาไทย-เขมร-มลายู ว่า "เขา พนม แบก"
พนม ภาษาเขมรแปลว่า ภูเขา เช่น เขา พนม รุ้ง(หรือ รุ่ง)
แต่ เขา พนม แบก คำเขมรว่า พนม ไม่ได้มาจากกัมพูชาโดยตรง แต่ขึ้นมาจากด้านใต้บนแหลมมลายู ดินแดนมาเลเซียตอนเหนือ กาลครั้งหนึ่ง เคยขึ้นกับเขมร จึงมีคำเขมรเหลืออยู่ในภาษามลายู เช่น ภูเขา ที่มลายูตอนเหนือ จะไม่เรียก กุหนุง แต่เรียกว่า "พนม"
เช่นเพลงอินโดฯ แม่น้ำโซโล (เบิก กะ วัน โซโล) ที่เวลาวีดีโอ 1:44 ศิลปินร้องว่า
terkurung gunung seribu แปลว่า อยู่ในโหมง(หุบเขา)พันลูก
ภูเขาคือ กุหนุง(gunung) อันเป็นคำสามัญเรียกภูเขาในภาษามลายู-อินโดฯ
นอกจากนั้น มาเลเซียตอนเหนือยังเรียก "หมู่บ้าน" เป็นภาษาเขมร ว่า "กัม ปง" อีกด้วย
ปกติ หมู่บ้าน ในภาษามลายู-อินโดฯ เขาเรียก เด-ซา มีคำเขมรอยู่ในภาษามลายู-อินโดฯปัจจุบัน คือ คำว่า "กบาล เดซา" คือ กบาลของหมู่บ้าน แปลว่า ผู้ใหญ่บ้าน
เขา พนม แบก เป็นคำ "พนม" ที่ขึ้นมาจากมาเลเซียตอนเหนือ มากับชุมชนมุสลิม หมู่บ้าน "เขา พนม แบก" แต่ดั้งเดิมเป็นชุมชนมุสลิม ตอนเด็ก ๆ ผู้เขียนมีอาอยู่คนหนึ่ง เรียกแกว่า "อาเซ็น" แกเป็นมุสลิมมาจากบ้านเขาพนมแบก
แต่ว่า งานบวชพี่ชายผู้เขียน แกก็มางาน บอกไป แกก็มา...
นอกจากมีบรรพบุรุษเป็นจีนฮกเกี้ยน ดั้งเดิมอยู่ที่อำเภอท่าชนะแล้ว ผู้เขียนก็มีบรรพบุรุษเป็นคนแขก(มุสลิม) มาจากนครศรีธรรมราช คุณตาทวดเล่าให้ฟัง...เป็นชาวนา แล้วก็ไม่ได้ประกอบวีรกรรมอะไรในประวัติศาสตร์ดอก คุณตาทวดเล่าว่า หนีทหารมา...อยู่ที่หลังสวน ที่ตัวยังมีรอยสัก ซึ่งก็แปลว่าเป็นพวกเลกไพร่ คือพวกไพร่ที่เขาสักตัวเอาไว้เรียกใช้งาน หนีมาอยู่ที่บ้านท่าแขก
ที่มาเลเซียตอนเหนือ สมัยขึ้นกับไทยก็ต้องส่งดอกไม้เงินดอกไม้ทอง แสดงความเป็นเมืองขึ้น ภาษามลายูเขาเรียก "ดอกไม้ทอง" เฉย ๆ คือ ต้องทำ "บุหงา มาส" ส่ง และทำกันเป็นงานพิธีใหญ่
(บุหงา-ดอกไม้ มาส-ทอง เช่น ตันหยงมาส = พิกุลทอง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น