ปกิณกะ:
ปูชนียบุคคล ผู้วางรากฐานรองรับอารยธรรม
”มนุษย์คนแรกสุด จะเป็นใครก็ตาม ซึ่งด่าทอเพื่อนมนุษย์ด้วยกันด้วยคำสบถ แทนที่จะปรี่เข้าไปใช้ท่อนไม้ตีกบาลจนสมองกระจุย พึงถูกจารึกไว้ในหมู่ปูชนียบุคคล--ผู้วางรากฐานรองรับอารยธรรม” --จอห์น โคเ็ฮน 1965
"The man who first abused his fellows with swear words, instead of bashing their brains out with a club, should be counted among those who laid the foundations of civilization." --John Cohen, 1965
วิเคราะห์ไวยากรณ์อังกฤษ ของประโยคข้างบน
ประพันธสรรพนามคำว่า “who” ที่นำหน้าอนุประโยค who first abused his fellows with swear words, อ่านเผินๆนึำกว่าใช้ “that” แทนเสียก็น่าจะได้ ครั้นลองทำดูโดยเปลี่ยนจาก The man who… เป็น The man that…
ลองอ่านประโยคที่เปลี่ยน—แล้วรู้สึกแปร่งๆ ทะแม่งๆ ชอบกลอยู่
จริงๆจะเข้าทำนอง ไม่ใช่แฟนถึงทำแทนได้ เธอก็ไม่ให้ทำ ซะมากกว่า ตรงนี้ต้องเป็น who เพราะว่า อนุประโยคที่นำด้วยประพันธสรรพนาม จะแสดงบทบาทเสมือนคุณศัพท์ ไวยากรณ์เรียกอนุประโยคชนิดนี้ว่า คุณานุประโยค แสดงบทบาทพรรณนา ขยาย บรรยาย คำนามที่มาก่อนหน้้า อยู่ในประโยคหลัก ไวยากรณ์เรียกคำนามที่มาก่อนหน้าและถูกแทนที่ด้วยสรรพนามชนิดใดๆก็ดี ว่า แอน-ติ-ซี-เด็น antecedent (ante-แปลว่า ก่อนหน้า คนละคำกับ anti-ที่แปลว่า ปฏิปักษ์ ) ซึ่งในกรณีนี้ แอน-ติ-ซี-เด็น คือ “The man”
แต่ การแสดงบทบาทคุณศัพท์ ของอนุประโยคชนิดคุณานุประโยค ทำได้สองวิธี
หนึ่ง. พรรณนาแบบชี้เฉพาะ เจาะจงว่าเป็นคนๆนั้นหรือสิ่งของชิ้นนั้น
สอง. ไม่ได้ชี้ชัด ว่าต้องเป็นคนๆนั้น เท่านั้น
คิดง่ายๆ กรณีของเรา ไม่ เข้าข่ายข้อหนึ่ง. เพราะตามเนื้อความ The man who… หมายถึงมนุษย์คนแรกสุด จะเป็นใครก็ตาม ซึ่งด่าทอเพื่อนมนุษย์ด้วยกันด้วยคำสบถ จะหมายถึงมนุษย์คนใดก็ได้้ ขอให้เป็นคนแรกสุดแล้วกัน ไม่ได้ชี้ลงไปว่าเป็นคุณชายน้อยหรือคุณหญิงใหญ่หรือใคร เมื่อไม่เข้าข่ายข้อหนึ่ง. ก็ต้องปรับเข้าข้อสอง.
เพราะฉะนั้น จะใช้ that แทน who ไม่ได้ เพราะอะไรหรือ...
เนื่องจาก ตามครรลองท่วงทำนองของไวยากรณ์ ประพันธสรรพนาม that ซึ่งรากเหง้าดั้งเดิม ทำหน้าที่คำคุณศัพท์ชนิด Demonstrative Adjective เช่น that politician, that musician, that mathematician เป็นต้น เมื่อหันมาแสดงบทบาทสรรพนาม ก็แฝงพลังแห่งการชี้เฉพาะเจาะจงตัวมาด้วย ผิดกับประพันธสรรพนาม who อันไร้พลังแฝงแห่งการชี้ตัวและไร้สีสัน แต่จะชี้กราดถึงบุคคลทั่วไปหมายถึง ใครๆก็ได้ เสียมากกว่า เข้าทำนอง ใดๆในโลกล้วน อนิจจัง หรือ เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด เป็นต้น ต่างก็ไม่ได้ชี้ชัดว่าคือใคร ชื่ออะำไร พระเพื่อนหรือพระแพง หรือพระลอ
The man that.. จึงต่างกับ The man who…
สมมติว่า วิวาทกันแล้ว แม้จะไม่ได้ปรี่เข้าไปตีจนสมองกระจุย แต่ก็วิวาทด่าทอถึงขั้นตำรวจจับขึ้นโรงพักแล้ว เราจะใช้ The man that…
แต่ถ้ายกขึ้นมาพูดเป็นภาษิต หรือเชิงอุทธาหรณ์ หรืออุปมาอุปมัย เป็นกรณีชี้กราดทั่วไป ท่านให้ใช้ The man who… ดังกรณีตัวอย่าง ทั้งนี้จะมีคำแปลทำนองว่า “มนุษย์คนแรกสุด จะเป็นใครก็ตาม ซึ่งด่าทอเพื่อนมนุษย์ด้วยกันด้วยคำสบถ... ”
ถ้าเป็น The man that… หมายความว่าขึ้นโรงพักแล้ว ก็จะมีคำแปลว่า “ชายผู้นั้้น ผู้เป็็นคนแรกที่ด่าทอเพื่อนด้วยคำสบถ...”
การวิเคราะห์ไวยากรณ์ครั้งนี้นั้น - มีจิตประสงค์เพื่อทบทวนไวยากรณ์อังกฤษ ให้กับตัวเอง(for me) เพราะตนเองใช้ภาษาอังกฤษประจำทุกวัน แต่ก็ถือโอกาสแบ่งปันการทบทวนไวยากรณ์ประเด็นลึกซึ้งประเด็นนี้ ( “It’s deep.” ) กับมิตรสหายเฟสบุคและท่านผู้อ่านบล็อก(for u, and for all of us) กรุณาอย่าขยายผลให้ที่อื่นรู้ (they aren’t us. = พวกเขา ไม่ใช่ พวกเรา)
– เดฟ เชื่อก็เชื่อ/ไม่เชื่ออย่าเชื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น