open letter no 2

Chicago 2 why Chicago

Chicago 2 ทำไม ผมต้องดัดจริต ฟังวิทยุชิคาโก ด้วย? ๑.    ผมติดนิสัยชอบฟังวิทยุตปท. จากแดนไกลเป็นนิสัยมาแต่มัธยม เพื่อฝึกภาษา ประกอบกับมีผู...

วันเสาร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2558

ปฏิญญาปีใหม่

ปกิณกะชีวิต
แดง ใบเล่

        ชาวอเมริกันนั้น หลายท่านทราบกันอยู่ว่าชอบที่จะทำ ปฏิญญาปีใหม่  หรือ New Year Resolution คำมั่นสัญญากับตัวเอง ว่าปีใหม่นี้ ฉันจะทำตัวเองให้เจริญขึ้นอย่างไร  ผู้เขียนเป็นน้องใหม่ของกิจกรรมปฏิญญาปีใหม่ เพราะสมัยที่เรียนหนังสือในอเมริกา ปฏิญญาปีใหม่ยังไม่เกิด คนอเมริกันยังไม่มีแฟชันเรื่องนี้  ต่อมาถึงรุ่นหลานที่เรียนหนังสือในสหรัฐฯ ปฏิญญาปีใหม่ จึงได้เกิด และผู้เขียนก็เห็นว่า ปฏิญญาปีใหม่ เป็นเครื่องมือเล็ก ๆ ที่มีคุณค่าแก่ชีวิตเราท่านแทบทุกคน  ระยะหลัง ๆ นี้ ผู้เขียนจึงได้นำมาปฏิบัติบ้าง

          ช่วงปลายปีที่ผ่านมา ผู้เขียนได้พบกับสหายเก่าผู้หนึ่ง วัยประมาณสามสิบต้น ๆ เขาเล่าว่า ตัวเขาก็ทำปฏิญญาปีใหม่  สำหรับปีใหม่ปีนี้เขาใด้บรรจุเรื่องการลดน้ำหนักและการฝึกภาษาต่างประเทศไว้ด้วย


          สำหรับผู้เขียนนั้น ปฏิญญาปีใหม่ของตัวเอง จะเขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ใช่แต่สักแต่จินตนาการอยู่ในมโนนึก

ผู้เขียนจะไม่ยึดปฏิญญาปีใหม่เป็นคัมภีร์เคร่งเครียด  แต่จะนับถือเป็นแนวทางชีวิตสำหรับปีใหม่ปีนี้ ว่าเราจะเดินไปในทางใด  ส่วนที่จะไปได้ใกล้ไกล นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งไม่ใช่สาระสำคัญในการสร้างปฏิญญา เพราะประสบการณ์การเดินทางอาจมีอุปสรรคอันเราคาดไม่ถึง  และเราก็ยังไม่รู้ ณ วันนี้ เพราะเรากำลังสร้างปฏิญญา เรายังไม่ได้ออกเดิน

          สำหรับปฏิญญาปีนี้ ผู้เขียนซึ่งบางครั้งเป็นคนโลภโมโทสัน แม้ไม่ตะกละตะกลามออกนอกหน้า ได้กำหนดเรื่องราวและกิจกรรมไว้มากถึงเจ็ดประการด้วยกัน  แต่คงจะไม่ขยายรายละเอียดให้ท่านผู้อ่านทราบ--เพราะอายและคิดว่าจะเป็นการน่าเบื่อสำหรับท่าน  จะเล่าให้ท่านฟังพอเป็นแนวว่า ตั้งใจจะทำเรื่องทำนองไหน  ซึ่งก็จะมีเรื่องการดูแลสุขภาพและการออกกำลังกายหนึ่งเรื่อง เรื่องงานเขียนสองเรื่อง เรื่องงานแปลหนึ่งเรื่อง  เท่านี้รวมสี่เรื่องแล้วครับ

          อีกสามเรื่องถัดมา เป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำมาหากินสองเรื่อง ไม่ใช่การขีดเขียนแต่เป็นวิธีการทำมาหารับประทานแบบใหม่  ส่วนเรื่องที่เจ็ดอันเป็นเรื่องสุดท้าย และได้เริ่มทำไปบ้างแล้ว ก็คือ การเรียนภาษาใหม่หนึ่งภาษา  ซึ่งคิดไว้นานแล้วแต่เพิ่งจะได้ลงมือทำ  การเรียนภาษาเป็นกิจกรรมอดิเรก ที่เป็นความสุขอย่างหนึ่งของผู้เขียน  และภาษาใหม่ภาษานี้เป็นภาษาละแวกประเทศเพื่อนบ้าน  ผู้เขียนตั้งใจว่าในทางยาว-longterm-จะเข้าครอบครองเป็นเจ้าของภาษานี้ให้ได้ ถ้าไม่ได้เท่าภาษาอังกฤษ-ฝรั่งเศส อย่างน้อย ๆ ต้องได้ดีเท่าภาษาสเปน  กล่าวคือ สามารถเดินทางไปเยือนถิ่นที่ใช้ภาษานั้นได้ โดยไม่ต้องพกพจนานุกรม

          เป็นคนมีความทะเยอทะยาน นะ  อนาคต-ถ้าไม่ตายเสียก่อน-อาจจะรวยก็ได้

          เวลานี้ในฝรั่งเศส มีนักพูดปลุกระดม(ปลุกใจคนให้สู้ชีวิต)อยู่คนหนึ่ง โด่งดังพอสมควร ภาษาอังกฤษว่าเป็น motivational speaker อายุประมาณยี่สิบสี่ปี  จัดสัมมนาตามที่ต่าง ๆ ทั้งในฝรั่งเศสและประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส คือ ประเทศฟร็องโกโฟนทั้งหลาย  จนรู้สึกว่าจะร่ำรวยไม่เบาจากกิจกรรมนี้  เพราะเขาสามารถซื้อหาอะพาร์ตเมนต์ อยู่ใกล้ประตูชัย ที่ถนนช็องเอลิเซ่ ในปารีส ได้  สำหรับคนอายุยี่สิบสี่ที่หาเงินใช้ได้เองระดับนี้ ต้องถือว่าเป็นระดับเทวดา  แต่จะเท็จจริงอย่างไร ก็ต้องฟังหูไว้หู  เขามาในสไตล์เดียวกับนักพูดให้กำลังใจคน แบบอเมริกัน  ซึ่งคนฝรั่งเศสหลายคนไม่ชอบ   

          เขาชื่อ นายดาวิด ลาโรช เว็บไซด์อยู่ที่ www.davidlaroche.fr นายดาวิด ลาโรช มีคำแนะนำซึ่งผู้เขียนเห็นว่าประเด็นนี้ของเขาใช้ได้  เป็นคำแนะนำเกี่ยวกับการตั้งเป้าชีวิตสำหรับเราท่าน สามัญมนุษย์คนเดินดินทั้งหลาย  เผื่อว่าต่อไปพวกเรา อาจจะได้เป็นขั้นชาวสวรรค์กะเขาบ้าง  เขาบอกว่าหลักมีสี่ประเด็น คือ

          1) คุณต้องการอะไรแน่

          อย่าบอกว่าอยากถูกลอตเตอรีรางวัลที่หนึ่ง  ให้บอกว่าอยากได้ทาวน์เฮาส์หลังเล็ก ๆ สักหลัง หรือคอนโดสักห้อง หรือรถยนต์ซีตร็องรุ่น Evasion สักคัน หรือเรือยอร์ชสักลำ อะไรประมาณนั้น  เพราะว่าในที่สุดแล้วเงินมันต้องมีที่ไป  ถ้าเราไม่กำหนดนึกไว้ก่อน พอเราถูกหวยขึ้นมาจริง ๆ เราก็จะไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปทำอะไร ก็เลยใช้เงินอีลุ่ยฉุยแฉกหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน  กลายเป็นพวกตุ๊ก ๆ ถูกหวยบางราย ที่เขาใช้เงินหมดไป แม้กระทั่งรถตุ๊ก ๆ ก็ผ่อนไม่หมด 

          2) คุณอยากได้เมื่อไร

          หมายความว่า เราต้องตั้งเป้าระยะเวลา กำกับวัตถุธรรมหรือนามธรรมที่เราปรารถนาเอาไว้ด้วย เช่น สำหรับผู้เขียนก็จะตั้งเป้าเวลาสำหรับหนังสือเล่มที่จะเขียนไว้ว่า จะให้เสร็จภายในเดือนมิถุนายน เป็นต้น  หรือต้องการรู้คำศัพท์ภาษาที่เรียนใหม่ พันคำก่อนสิ้นปี  ท่านผู้อ่านบางท่านอาจอยากได้เรือยอร์ช ก่อนเดือนพฤศจิกายน หรือบางท่านอาจต้องการซาเล้งหนึ่งคัน ภายในเดือนพฤษภาคมนี้ เป็นต้น

          3) จะวัดความคืบหน้าได้อย่างไร

          เช่น ถ้าเราอยากได้คอนโดราคาสัณฐานประมาณที่ชานเมืองสักห้อง ไม่ใช่คอนโดริมถนนสุขุมวิทนะครับ  และเราก็กำลังเก็บหอมรอมริบเงินดาวน์อยู่  เราก็มีทางวัดได้ว่าจำนวนเงินที่กำลังเก็บและหาอยู่นี้ ได้เป็นกี่เปอร์เซ็นต์ของเงินดาวน์แล้ว เป็นต้น  จะเอาอะไรก็ตาม-เราต้องหาทางคิดอ่าน หามาตรวัดความคืบหน้าเป็นรูปธรรมให้ได้

          4) ทีละก้าว คุณทำได้ด้วยตนเองร้อยเปอร์เซ็นต์หรือไม่

          เช่น คุณอยากถูกลอตเตอรีรางวัลที่หนึ่งงวดนี้ แบบเดียวกับที่ผมใฝ่ฝัน  แล้วปรากฏว่าวันนี้วันสุดท้ายแล้วที่คุณจะซื้อหวยได้  แต่คนขายลอตเตอรีเจ้าเดียวในหมู่บ้านหลังเขาของคุณ เขาป่วยไม่ได้มาขายหวย  สมมติว่าคุณไม่มีทางที่จะออกจากหลังเขาไปซื้อหวยที่ไหนได้  แบบนี้แปลว่า การมีหวยอยู่ในครอบครอง คุณไม่สามารถทำได้ด้วยตนเองร้อยเปอร์เซ็นต์  คุณยังต้องพึ่งคนขายหวย  คุณไม่สามารถทำทีละก้าว ด้วยก้าวที่คุณทำได้ด้วยตนเองร้อยเปอร์เซ็นต์

          ดาวิด ลาโรช เขายกตัวอย่างว่า สมมติว่าคุณมีเดท แล้วคุณหมายมั่นปั้นมือว่า เพียงพบกันครั้งแรกครั้งนี้ครั้งเดียว เป็นอันตัดสินใจตกลงแต่งงานได้เลย  แบบนี้ คุณทำไม่ได้ด้วยตนเองร้อยเปอร์เซ็นต์ การตกลงแต่งงาน--อีกฝ่ายหนึ่งเขาต้องยินยอมด้วย จึงจะสำเร็จ  คุณต้องลงมือก้าวทีละก้าว ที่คุณทำได้ด้วยตนเองร้อยเปอร์เซ็นต์ เพื่อไปสู่จุดหมาย เช่น คุณไปพบเขาด้วยเสื้อผ้าโรแมนติคที่สุด หรือหัดกระพริบตาอย่างน่ารักที่สุด หรือฝึกการพูดจาด้วยสำเนียงที่เซ็กซี่ที่สุด เป็นต้น

          สุดท้ายนี้ ผู้เขียนขอสรุปว่า การสร้างปฏิญญาปีใหม่ เราไม่ควรลืมเรื่องของจิตใจเช่น มิตรภาพและความรัก  ไม่ใช่คิดแต่เรื่องวัตถุธรรมเพียงสถานเดียว  อย่าได้นึกอยากได้คอนโด แล้วลืมคนที่จะมาช่วยทำคอนโดของเราให้เป็นบ้านที่น่าอยู่  ปฏิญญาปีใหม่น่าจะมีคนรักใหม่ มิตรใหม่ แฟนใหม่ หรืออย่างน้อยที่สุดสุนัขตัวใหม่ รวมอยู่ในนั้นด้วย  อย่ามัวแต่หลงระเริงอยู่ในโลกของเฟสบุค ชนิดที่เขาว่ากันว่า มีเพื่อนเป็นแสน-มีแฟนเป็นศูนย์ นะจ๊ะที่รัก 


------------------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเหตุ – บทความสั้น ชุดปกิณกะชีวิต จะเขียนเดือนละสองบท ต้นเดือนบท กลางเดือนบท  โพสต์ตลอดปี 2558 ครับ  กลางเดือนนี้ จะเสนอเรื่อง "ทำไมคนชอบใช้สินค้าฟุ่มเฟือย"
             -- คำว่า ปฏิญญาปีใหม่ บางคนชอบที่จะใช้คำว่า ปณิธานปีใหม่  เรื่องนี้ผู้เขียนเห็นว่า สุดแล้วแต่ท่านครับ

ปกิณกะชีวิต บทอื่น ๆ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น