ฆาตกรรม กับ บทกวี
ตอนสาม-เจตนา วิบัติิได้อย่างไร?
ท่านผู้ที่ปฏิเสธว่า เจตนาของศิลปิน ไม่ได้มีส่วนสำคัญในการสร้างสรรค์งานศิลป์ ผู้เป็นต้นคิดคำว่า เจตนาวิบัติ เป็นชาวอเมริกัีนสองนาย ชื่อ นายเบียดสเลย์ กับนายวิมแซทต์ สองคนนี้เสนอแนวคิดขึ้นมาแย้งการยึดเจตนาของศิลปินเป็นใหญ่ โดยแจงความคิดออกมาเป็นขั้นตอน เป็นเหตุเป็นผล ผูกพันแตกยอด ว่า
· การที่ศิลปินเจตนาให้บทกวี ห หีบ มีลักษณะอันพรรณนาได้ว่า นี่คือ ข ใข่
นั้น--ไม่ใช่พยานหลักฐานโดยตรง ที่สนับสนุนว่า
· บทกวี ห หีบ มีลัีกษณะอันพรรณนาได้ว่าคือ ข ใข่
และ ในทำนองเดียวกัน เราก็อาจพูดได้ว่า
· ถ้าศิลปินเจตนาให้ บทกวี ห หีบ มีคุณสมบัติอันประเมินได้ว่าคือ ค ควาย
นั้นก็--ไม่ใช่พยานหลักฐานโดยตรง ที่สนับสนุนว่า
· บทกวี ห หีบ มีคุุณสมบัติอันประเมินได้ว่าเป็น ค ควาย
ยิ่งกว่านั้นอีก ขยายความต่อไปในครรลองเดียวกัน ก็ได้ว่า
· แม้ศิลปินเจตนาให้ บทกวี ห หีบ มีแง่มุมอันตีความได้ว่า นี่คือ ย ยักษ์
ก็--ไม่ใช่พยานหลักฐานโดยตรง ที่จะชี้ชัดว่า
· บทกวี ห หีบ มีแง่มุมอันตีความได้ว่า คือ ย ยักษ์
เดฟ นาพญา
โพสต์เมื่อ 17 กรกฎาคม 2556
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น